با
وجود تعددی که شما در فرم و مارک های تجاری مواد شوینده مشاهده می کنید،
این مواد در واقع محصولی مناسب برای شویندگی و پاک کنندگی است ووظیفه خاص
دیگری ندارد، این موضوع هم در مورد صابون ها و هم در مورد شامپو ها صادق
است، افزودن موادی مانند روغن های گیاهی، اوره، گلیسرین، مواد آنتی بیوتیکی
یا افزودن موادی از قبیل نرم کننده ها و حالت دهنده ها به ویژه در شامپوها
رایج است و علاوه بر این بعضی از مواد دارویی از قبیل مواد ضد قارچ و ضد
شوره نیز به برخی از این محصولات اضافه می شود که باید با توجه به تشخیص و
خواست پزشک مربوطه استفاده شود. قدرت تمیز کنندگی یک ماده شوینده، ناشی از
گروه های قطبی است که باعث از بین رفتن چربی و ذرات اضافی از سطح پوست
و مو می شود ولی قدرت کف کنندگی یک ماده شوینده حاصل سورفاکتانت های موجود
در ماده است و البته این قدرت کف کنندگی دلیل بر قوی یا ضعیف بودن یا
احیانا بدتر وبهتر بودن یک محصول محسوب نمی شود. تمام مواد شوینده شامل این
قسمت ها هستند: سورفاکتانت های اصلی ( برای قدرت پاک کنندگی کف کنندگی)
سورفاکتانت های ثانویه ( برای نرم کنندگی و کاندیشنری بهتر)، مواد افزودنی
خاص برای PH ، کنترل غلظت و چسبندگی، مواد درمانی خاص شامل مواد ضد قارچ یا مواد ضد التهابی مانند TAR
، افزودنی های مجاز مانند رنگ و عطر برای ایجاد مقبولیت بیشتر محصول و در
نهایت مواد نگه دارنده که در تمام محصولات آرایشی و بهداشتی به طور یکسان
یافت می شود. همان طور که ملاحضه می کنید هر محصول شوینده می تواند ده ها
ماده فردی دیگر را نیز شامل شود که هر یک با اهداف خاصی به محصول اضافه شده
اند اما هدف اصلی یک ماده شوینده اعم از صابون یا شامپوها پاک کنندگی چربی
و زدودن ذرات اضافی است. در واقع، انتظار نتایج درمانی خاص از یک ماده
شوینده چندان قرین به واقعیت نیست. مثلا شامپوی مناسب با میزان چربی کف سر
درهر فرد قابل توصیف است؛ یعنی برای موی چرب شامپویی با قدرت پاک کنندگی
بالاتر و برای موی خشک و شکننده و رنگ شده شامپویی که حالت کاندیشنری قوی
تری دارد را می توان توصیه کرد ولی انتظار نتایج ضد ریزش مو، تقویت کننده
یا افزایش رشد مو را نباید از یک شامپو انتظار داشته باشید. در مورد پوست
نیز نوع محصولی که برای یک پوست خشک و التهابی یا دارای اگزمای حاد و مزمن
مصرف می شود. با محصولی که برای یک پوست سالم یا چرب توصیه می شود، متفاوت است. محصولات مصرفی در مورد یک پوست خشک والتهابی باید ضعیف تر، دارای PH
نزدیک بدن و تا حدودی حاوی گلیسرین و روغن های معدنی و گیاهی نرم کننده
باشد. همچنین شست وشوی کوتاه مدت بدن با آب ولرم یا لیف های ملایم و نرم
قابل توصیه است. به نوعی که حساسیت، خشکی و التهاب زمینه ای موجود در پوست
را تشدید نکند ولی در عین حال از قدرت پاک کنندگی نیز برخوردار باشد. این
موضوع در مورد افرادی که در مناطق گرم و خشک یا سرد و خشک زندگی می کنند
نیز حائز اهمیت است. اضافه کردن تری گلیسرید های طبیعی مانند آووکادو، روغن
زیتون، روغن بادام و روغن جوجوبا به صابون ها و شامپوها می توان در عین
نرم و لطیف کردن پوست، یک درمان طبیعی برای خشکی و اگزمای پوستی محسوب شود.
با توجه به این که این مواد بعد از چند دقیقه از سطح پوست شسته می شوند،
توصیه می شود در صورت خشکی و التهاب زیاد پوست، از لوسیون های نرم و مرطوب
کننده بعد از حمام نیز استفاده کنید. درضمن توصیه می شود دفعات حمام کردن
در حد 3-2 بار در هفته برای این افراد باشد و حمام کردن روزانه ممکن است
مشکل این افراد را افزایش دهد. استفاده از صابون های نوباکتری و آنتی
باکریال برای پوست های خشک و چرب به طور مداوم یا در حالت عادی توصیه نمی
شود و مصرف این محصولات بهتر است، با تجویز پزشک و درموارد خاص صورت پذیرد.
دکتر فریده مهتی پور متخصص پوست ومو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر