راهکاری بی نظیر برای ترغیب و تشویق دیگران
علمی ترین راهکار برای تشویق همگان که در شرایط گوناگون قابل استفاده بوده و با تحقیقات روانشناسی نیز منطبق باشد، کدام است؟
یکی از بهترین راهکارها، روش «اما شما حق انتخاب دارید» است. در کل این روش ساده به معنای تأکید بر آزادی افراد در انتخاب است؛ یعنی وقتی از کسی می خواهید کاری را انجام دهد، این جمله را به گفته های خود اضافه کنید:«اما شما حق انتخاب دارید.» در واقع به طور غیرمستقیم به او می گویید حقوقش در«نه گفتن» محفوظ است. مروری دوباره بر ۴۵ تحقیق روانشناسی انجام شده در خصوص این موضوع، حاکی از آن است که این راهکار با وجود سادگی بسیار موثر است. این پژوهش ها که بر روی ۲۲۰۰۰ نفر انجام شده است، نشان می دهد با به کار گیری این راهکار، احتمال پاسخ مثبت از طرف افراد مختلف به درخواست های متفاوت، دو برابر افزایش می یابد.
از طرفی عبارت «ولی اجباری در کار نیست» هم به همان اندازه موثر است و نیز مهم است که درخواست، رودررو انجام شود، وگرنه تأثیرگذار نخواهد بود؛ همین طور فرستادن درخواست از طریق ایمیل گرچه بی اثر نیست، اما تا آن اندازه موثر نخواهد بود.
با به کار گیری این راهکار در کنار روش های دیگر، می توانید دیگران را وارد کنید به میل خود تصمیمی را بگیرند که مورد نظر شماست.
از طرف دیگر اگر به حق انتخاب دیگران احترام بگذارید، حتما آن ها از درخواست شما استقبال می کنند و در این صورت هم شما وجه بهتری پیدا می کنید و هم به خواسته خود می رسید.
خیره شدن در چشم افراد تا چه اندازه در ترغیب و تشویق آن ها موثر است؟
برخلاف توصیه های رایج که تاکید می کنند برقرای تماس چشمی و نگاه مستقیم در چشم طرف مقابل می تواند او را متقاعد کند تا درخواستتان را بپذیرد، تحقیقات اخیر نشان می دهد برقراری تماس چشمی نزدیک با شخصی که از او درخواستی دارید، احتمال دریافت پاسخ مثبت را کاهش می دهد. این تحقیق در مجله «علوم روانشناسی » به چاپ رسیده و در آن از تکنیک «دنبال کردن مسیر نگاه» استفاده شده است.
در طی این تحقیق تعدادی فیلم تبلیغاتی در زمینه موضوعات مختلف، برای افراد به نمایش درآمد و از آن ها خواسته شد هنگام تماشای فیلم، تمرکزشان روی چشم یا دهان شخص گوینده باشد و در مرحله بعد نظر این افراد در مورد موضوع مرتبط با فیلم ارزیابی شد و با نظراتی که قبل از تماشای فیلم داشتند، مورد مقایسه قرار گرفت. نتیجه آن بود که افرادی که بر روی چشم گوینده تمرکز کرده بودند، در مقایسه با دیگران کمتر متقاعد شدند و پذیرای پیام های فیلم ها بودند و همچنین با گوینده ها ارتباط کمتری برقرار کردند. اما یافته های ما نشان می دهد برخلاف باورهای پیشین، ممکن است برقراری تماس چشمی نزدیک با فردی شکاک، موجب شود او نظرات شما را نپذیرد.
قانون موقعیت
نتایج به دست آمده، نشان می دهد میزان تاثیرگذاری تماس چشمی بستگی زیادی با موقعیت و شرایط موجود دارد:
در صحبت های گروهی، مدت زمانی که افراد مستقیمأ در چشمان یکدیگر خیره می شوند، ۳ تا ۵ ثانیه بود اما در گفت و گوهای دو نفره این زمان به ۷ تا ۱۰ ثانیه افزایش می یابد.
همچنین درصد زمانی که افراد به یکدیگر نگاه می کنند، در مقایسه با زمان هایی که مسیر نگاهشان به اطراف است، چیزی بین ۳۰ تا ۶۰ درصد است. عدد کوچک تر مربوط به زمانی است که با دیگران در حال صحبت کردن است و دیگری مربوط به زمان گوش کردن اوست.
افرادی که با هم آشنایی نزدیک دارند و یا در حال گپ و گفت دوستانه هستند، تماس چشمی بیشتری با هم برقرار می کنند.
با این حال در برخی موقعیت ها خیره شدن در چشم دیگران، توأم با حس برتری جویی و ایجاد ترس است و شاید دلیل آن این باشد که وقتی به چشم افراد زل بزنیم، آن ها بهتر اطاعت خواهند کرد.
حجم زیادی از بررسی ها نشان دهنده تاثیر مثبت تماس چشمی نزدیک، در موقعیت هایی است که انتظار اطاعت و پیروی را از افراد داریم. یک مثال ساده زمانی است که برای فروش محصولی در بازار تبلیغ می کنیم. به نظر می رسد برقراری تماس چشمی، موجب ترغیب بیشتر افراد برای خرید محصول مورد نظر است.
در نهایت این نکته را به یاد داشته باشید که هنگام بحث در مورد موضوعات مهم و حساس که مدت زمان بیشتری طول می کشد، خیره شدن در چشم افراد نتیجه عکس دارد و آن ها را به مقاومت بیشتری وامی دارد.
روانشناسی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر