آیا تمرین زدگی برای شما هم ممکن است؟
داستان از این قرار است: به تازگی شروع به تمرین کرده اید، یا
اینکه از قبل فعال بودید اما جدیدأ برنامه تان را عوض کرده اید. برنامه به
طرز فوق العاده ای جواب می دهد ، پس شما هم جوگیر شده و تلاش تان را بیشتر
می کنید تا زودتر به بدن دلخواه برسید. بدن تان برای مدتی به این پروسه
جواب می دهد و سپس ناگهان به بن بست بر می خورید. نگران می شوید و باز هم
شدت و یا تعداد جلسات را به امید پیشرفت بیشتر، افزایش می دهید. اما حالا،
نه تنها دیگر بدن تان جواب نمی دهد، بلکه ظاهرأ در حال پسرفت هم هستید؛
خسته و کرخت هستید و حتی کمی چاق تر شده اید! چطور چنین چیزی ممکن است؟
تمرین زدگی زمانی اتفاق می افتد که حجم یا شدت برنامه تمرینی شما از توانایی ریکاوری بدن تان بیشتر باشد. از آنجا که بدن تان نمی تواند پا به پای شما پیش بیاید، پس از نظر ریکاوری عقب می افتد و پروسه رشد و پیشرفت نیز مختل می شود. به علاوه، در این شرایط معمولأ خطر بروز آسیب نیز افزایش می یابد.
خبر خوب این است که تمرین زدگی برگشت پذیر بوده و راه حل آن هم ساده است: برنامه تمرین تان را کمی سبک تر کنید. تعداد ست ها را کاهش دهید، روزهای استراحت بیشتری در طول هفته داشته باشید و زمان کلی جلسات تمرین را کمتر کنید. شاید این توصیه بر خلاف انتظارتان باشد، اما واقعأ موثر است. هر کاری که بتواند روند ریکاوری شما را تسهیل کند، مسلمأ برایتان مفید خواهد بود.
به غیر از اعمال تغییر در برنامه تمرین، اقدامات ساده دیگری هم وجود دارند که اجرای آنها می تواند هم از نظر ذهنی و هم از نظر جسمی به حل مشکل شما کمک کند. در ادامه، با برخی از بارزترین نشانه های بروز تمرین زدگی و روش های کاربردی رفع آنها آشنا خواهید شد. این راه حل ها را امتحان کنید و بدن تان را مجددأ به مسیر پیشرفت بازگردانید.
نشانه: درد عضلانی و خستگی مداوم اگر هیج روز استراحتی در برنامه نداشته باشید، بدن تان نمی تواند فرصتی برای ریکاوری عضلانی پیدا کند، و خستگی مداوم و تجزیه و تحلیل عضلات در نهایت منجر به بروز آسیب خواهد شد.
راه حل: در طول هفته، حداقل یک الی دو روز را به طور کامل به استراحت اختصاص دهید و ورزش نکنید. به بدن تان گوش کنید، اگر خسته و فرسوده هستید، به یک استراحت واقعی نیاز دارید. به اجرای حرکات کششی بپردازید، تمرینات ساده یوگا را اجرا کنید و یا اصلأ به سراغ یک ماساژور خوب بروید.
نشانه: ناخوشی مداوم یا بیماری طولانی که خوب نمی شود.
هنگامی که تمرینات مداومی را اجرا می کنید، بدن تمام انرژی اش را صرف ترمیم و بازسازی عضلات می کند و تقریبأ چیزی برایش باقی نمی ماند که بخواهد صرف مقابله با عفونت ها و باکتری ها شود.
راه حل: از یک مولتی ویتامین حاوی طیف کامل مواد معدنی کم نیاز (trace) استفاده کنید؛ در کنار این می توانید از یک مکمل ب کمپلکس و همین طور مقداری ویتامین ث برای تقویت سیستم ایمنی کمک بگیرید. به مقدار زیاد از غذاهای رنگارنگ غنی از آنتی اکسیدان مثل هویچ، اسفناج، سیب زمینی شیرین، تمشک، توت فرنگی و… استفاده کنید و مصرف آب کافی را هم در سر لوحه کار قرار دهید.
نشانه: بی خوابی
وقتی بیش از اندازه ورزش می کنید، بدن آن را به شکل یک عامل استرس زا می بیند و در پاسخ، هورمون هایی مثل کورتیزول را آزاد می کند که می تواند موجب بی خوابی و همین طور ذخیره چربی شوند.
راه حل: شب ها کمی زودتر از معمول به رختخواب بروید و زمان کافی برای استراحت زدایی و آرمیدگی را برای بدن تان فراهم کنید. اندکی مطالعه کنید یا مقداری چای گیاهی بدون کافئین بنوشید. همچنین، کامپیوتر و تلفن همراه تان را خاموش کنید و کمتر تلویزیون تماشا کنید تا از تحریک بیش از حد در حول و حوش زمان خواب در امان بمانید.
نشانه: افسردگی و کج خلقی
ترشح اندروفین در پاسخ به تمرین معمولأ باید باعث بروز احساس بسیار خوبی شود، مگر این طور نیست؟ متأسفانه، اگر تمرین زده باشید، معمولأ احساس سستی و بی حالی به شما دست می دهد، که در نهایت می تواند منجر به افسردگی شود. همچنین، خستگی می تواند شما را کم حوصله کند، به طوری که به اصطلاح خیلی زود جوش بیاورید و به خاطر مسائل جزیی، یقه اطرافیان را بچسبید!
راه حل: کاری را انجام دهید که موجب شادی تان شود. از خانه بیرون بزنید و از نور خورشید لذت ببرید (البته یادتان باشد که حتمأ ضد آفتاب بزنید!). یا برای ملاقات با دوستان به یک کافی شاپ بروید. و مهمتر از همه، به خودتان استراحت بدهید. به خاطر اینکه بدن تان نتوانسته شما را در مسیر حرکت به سمت هدف تان همراهی کند، خودتان را از نظر ذهنی شکنجه نکنید. به خوبی با بدن تان رفتار کنید تا بعدأ به خوبی به شما جواب بدهد.
تمرین زدگی زمانی اتفاق می افتد که حجم یا شدت برنامه تمرینی شما از توانایی ریکاوری بدن تان بیشتر باشد. از آنجا که بدن تان نمی تواند پا به پای شما پیش بیاید، پس از نظر ریکاوری عقب می افتد و پروسه رشد و پیشرفت نیز مختل می شود. به علاوه، در این شرایط معمولأ خطر بروز آسیب نیز افزایش می یابد.
خبر خوب این است که تمرین زدگی برگشت پذیر بوده و راه حل آن هم ساده است: برنامه تمرین تان را کمی سبک تر کنید. تعداد ست ها را کاهش دهید، روزهای استراحت بیشتری در طول هفته داشته باشید و زمان کلی جلسات تمرین را کمتر کنید. شاید این توصیه بر خلاف انتظارتان باشد، اما واقعأ موثر است. هر کاری که بتواند روند ریکاوری شما را تسهیل کند، مسلمأ برایتان مفید خواهد بود.
به غیر از اعمال تغییر در برنامه تمرین، اقدامات ساده دیگری هم وجود دارند که اجرای آنها می تواند هم از نظر ذهنی و هم از نظر جسمی به حل مشکل شما کمک کند. در ادامه، با برخی از بارزترین نشانه های بروز تمرین زدگی و روش های کاربردی رفع آنها آشنا خواهید شد. این راه حل ها را امتحان کنید و بدن تان را مجددأ به مسیر پیشرفت بازگردانید.
نشانه: درد عضلانی و خستگی مداوم اگر هیج روز استراحتی در برنامه نداشته باشید، بدن تان نمی تواند فرصتی برای ریکاوری عضلانی پیدا کند، و خستگی مداوم و تجزیه و تحلیل عضلات در نهایت منجر به بروز آسیب خواهد شد.
راه حل: در طول هفته، حداقل یک الی دو روز را به طور کامل به استراحت اختصاص دهید و ورزش نکنید. به بدن تان گوش کنید، اگر خسته و فرسوده هستید، به یک استراحت واقعی نیاز دارید. به اجرای حرکات کششی بپردازید، تمرینات ساده یوگا را اجرا کنید و یا اصلأ به سراغ یک ماساژور خوب بروید.
نشانه: ناخوشی مداوم یا بیماری طولانی که خوب نمی شود.
هنگامی که تمرینات مداومی را اجرا می کنید، بدن تمام انرژی اش را صرف ترمیم و بازسازی عضلات می کند و تقریبأ چیزی برایش باقی نمی ماند که بخواهد صرف مقابله با عفونت ها و باکتری ها شود.
راه حل: از یک مولتی ویتامین حاوی طیف کامل مواد معدنی کم نیاز (trace) استفاده کنید؛ در کنار این می توانید از یک مکمل ب کمپلکس و همین طور مقداری ویتامین ث برای تقویت سیستم ایمنی کمک بگیرید. به مقدار زیاد از غذاهای رنگارنگ غنی از آنتی اکسیدان مثل هویچ، اسفناج، سیب زمینی شیرین، تمشک، توت فرنگی و… استفاده کنید و مصرف آب کافی را هم در سر لوحه کار قرار دهید.
نشانه: بی خوابی
وقتی بیش از اندازه ورزش می کنید، بدن آن را به شکل یک عامل استرس زا می بیند و در پاسخ، هورمون هایی مثل کورتیزول را آزاد می کند که می تواند موجب بی خوابی و همین طور ذخیره چربی شوند.
راه حل: شب ها کمی زودتر از معمول به رختخواب بروید و زمان کافی برای استراحت زدایی و آرمیدگی را برای بدن تان فراهم کنید. اندکی مطالعه کنید یا مقداری چای گیاهی بدون کافئین بنوشید. همچنین، کامپیوتر و تلفن همراه تان را خاموش کنید و کمتر تلویزیون تماشا کنید تا از تحریک بیش از حد در حول و حوش زمان خواب در امان بمانید.
نشانه: افسردگی و کج خلقی
ترشح اندروفین در پاسخ به تمرین معمولأ باید باعث بروز احساس بسیار خوبی شود، مگر این طور نیست؟ متأسفانه، اگر تمرین زده باشید، معمولأ احساس سستی و بی حالی به شما دست می دهد، که در نهایت می تواند منجر به افسردگی شود. همچنین، خستگی می تواند شما را کم حوصله کند، به طوری که به اصطلاح خیلی زود جوش بیاورید و به خاطر مسائل جزیی، یقه اطرافیان را بچسبید!
راه حل: کاری را انجام دهید که موجب شادی تان شود. از خانه بیرون بزنید و از نور خورشید لذت ببرید (البته یادتان باشد که حتمأ ضد آفتاب بزنید!). یا برای ملاقات با دوستان به یک کافی شاپ بروید. و مهمتر از همه، به خودتان استراحت بدهید. به خاطر اینکه بدن تان نتوانسته شما را در مسیر حرکت به سمت هدف تان همراهی کند، خودتان را از نظر ذهنی شکنجه نکنید. به خوبی با بدن تان رفتار کنید تا بعدأ به خوبی به شما جواب بدهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر