برنامه بدنسازی و بحث با کارشناسان
در اسفند ماه سال 92 آقای پولادوند از جمله هنرجویانم از شهرستان درود طی تماسی اذعان داشت در یكی از هفته نامه های سلامت مطلبی تحت عنوان: میزگرد تناسب اندام به بهانه برگزاری جشنواره و همایش علمی به نام تناسب اندام و بدنسازی و برنامه بدنسازی از تهدید تا سلامت پای صحبت پزشكان و كارشناسان از جمله دكتر باقری متخصص پزشكی ورزشی نشسته اند.
همچنین كفتگو با یكی از ورزشكاران مبتدی كه به قول این هفته نامه او صرفا به ورزش پرورش اندام نمی پردازد در آن نشریه مطلبی درج شده كه پس از خواندن آن آقای پولادوند نظر مدیر مسول پرورش اندام را در خصوص درج این مطلب در آن هفته نامه را خواستار شد.
خبرنگار هفته نامه ی فوق ابتدا از یك جوان مبتدی كه تنها در هفته 2 روز ورزش می كند و 3 ماه است كه به باشگاه می رود سواالتی می پرسد هدفش از رفتن به باشگاه چیست؟ و او پاسخ می دهد به علت ضعف و لاغری ژنتیكی مایلم به حجم عضلاتم بیافزایم. آیا می توانم با مصرف مكمل ها به خواسته ام برسم (با یک برنامه بدنسازی معمولی) و یا به علت گرانی كه تامین هزینه ی آنها معلوم نیست از عهده ام برآید آیا می توانم به اهدافم برسم؟ از كارشناسان می خواهم بپرسم آیا راه و روش بهتری از نظر تغذیه و برنامه بدنسازی برای رسیدن به اهدافم وجود دارد؟
آقای قنبری كارشنای ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی در این خصوص می گوید: این فرد كه هفته ای دو روز و 3 ماه است كه تمرین می كند و یا هر فرد دیگر می توانند با رژیم غذایی و خواب و برنامه بدنسازی حجمی به حجم عضلانی مورد نظر بدون دارو و مكمل برسند.
زیرا این مربیان سودجو هستند كه شاگردان خود را به سوی دارو و مكمل می كشانند.
تا كنون ما داروهای استروئیدی را برای جوانان منع می كردیم حالا مكمل ها هم منع شدند آقای كارشناس ارشد نقش ژنتیك را در تناسب اندام بروس لی مثال زدند.
در حالی كه بروس لی صرفا در اثر ژنتیك هم ریز نقش بود و هم مزومورف. حالت مزومورفی او سمت كرد تا بروس لی صرفا با تمرین با وزنه (برنامه بدنسازی بسیار طاقت فرسا) و شدت تمرینات رزمی به آن فیزیك برسد. اما او از تناسب اندام برخوردار نبود بلكه پشت او كاملا گرد و در واقع نوعی اسكلیوز داشت نواحی پشت اش قوز و سینه ها و شانه های او در اثر این انحراف تنگ و كوچك شده بود در مجموع از استراكچر بدنی خوبی برخوردار بود اما او را نمی توان به یك بدنسازی با تناسب اندام مطلوب مثال زد.
این كارشناس در خصوص تصاویری كه در عكس پرورش اندام كاران حرفه ای می بینیم معتقد است كه عكس ها دست كاری شده اند و واقعیت ندارند.
هرچند بخشی از نظریه ی ایشان صحیح است اما اكثر آنها غیرقابل باور نمی باشند. و نیز هر چند اكثر آنها استروئید مصرف می كنند. در مورد مكمل ها هم می توان این نظریه را داشت كه مكمل ها هم موجب حجم غیرقابل تصور در افراد ایجاد نمی كنند.
و اما نظر دكتر باقری:
نگاه متخصص پزشكی ورزشی
مكمل های ورشی به 4 گروه تقسیم می شوند
دكتر احمد باقری مقدم عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی اصفهان
مصرف انواع مكمل ها فقط برای گروه خاصی از ورزشكاران تجویز و توصیه می شود.(آنهایی که از برنامه بدنسازی سخت پیروی می کنند) این ورزشكاران كه معمولا هم ورزشكارانی در سطح ورزش های حرفه ای و قهرمانی هستند. فقط می توانند با نظر پزشك خود مصرف برخی مكمل ها را در برنامه روزانه خود داشته باشند. مكمل های ورزشی به 4 گروه C ، B ، A ، D تقسیم می شوند. پروتئین ها و اسیدهای آمینه كه مصرف آنها به ورزشكار فوق هم توصیه شده است، جزو مكمل های گروه D هستند. فواید مكمل های گروه D برای بدن به اثبات نرسیده است بنابراین مصرف اسید آمینه یا پروتئین ها نه تنها تاثیر مثبت چندانی بر بدن ندارد، بلكه زیاده روی در مصرف آنها می تواند باعث افزایش خطر ابتلا به ناراحتی های كلیوی هم شود. بهتر است آقای اسدپور و سایر دوستانی كه به مصرف مكمل های پروتئینی تشویق می شوند. بدانند دریافت پروتئین از طریق منابع غذایی آن برای بدن كافی است و نیازی به مصرف مكمل های آن وجود ندارد.(فقط کافی است که از یک برنامه بدنسازی متناسب استفاده شود) سینه مرغ ، تخم مرغ ، انواع گوشت ها، غذاهای دریایی، جبوبات و حتی غلات، منابع خوبی برای دریات پروتئین هستند و می توان با گنجاندن حجم مناسبی از آنها در رژیم روزانه، نیاز بدن به این ماده مغذی را از راه های طبیعی تامین كرد. از طرف دیگر، معمولا انواع مكمل های پروتئینی به تركیبات آنابولیكی هم دارند در حالی كه روی برچسب مواد تشكیل دهنده شان، این موضوع ذكر نمی شود.
ورزشكار فوق می خواهند این را هم بدانند كه اصلا چرا برخی مربی های ورزشی بر مصرف مكمل های پروتئینی تاكید می كنند؟ یكی از اهداف افرادی كه بدنسازی، تناسب اندام یا پرورش اندام كار می كنند، افزایش حجم عضلات است. از آنجا كه ماده اصلی تشكیل دهنده عضلات ما، اسیدهای آمینه و پروتئینی ها هستند، مصرف مواد حاوی آنها می تواند به افزایش حجم عضلات كمك كند. با این حال، دریافت این مواد باید از طریق مصرف منابع طبیعی باشد نه مكمل ها. این دوست عزیز باید بدانند كه هر فرد سالم باید حداكثر 2 گرم پروتئین در طول روز، به ازای هر 1 كیلو گرم از وزن بدنش دریافت كند. یعنی یك فرد 100 كیلو گرمی، فقط می تواند 200 گرم پروتئین در طول روز دریافت كند. به دلیل نیاز نسبتا پایین بدن به پروتئین هاست كه تاكید و توصیه می كنیم این نیاز كم را با مصرف خوراكی های حاوی پروتئین تامین كنید و مكمل مصرف نكنید زیاده روی در مصرف پروتئین ها، آثار سوئی بر كلیه دارد و می تواند فرد را به دردسر بیندازد. بد نیست این را هم بدانید كه آمینواسید، همان پروتئین شكسته شده است كه می تواند با سرعت بسیار بالاتری در بدن جذب و وارد خود شود. كسانی كه از این مكمل های پروتئینی و آمینواسیدها استفاده می كنند و برنامه ورزش خاصی هم در باشگاه ها دارند(برنامه بدنسازی پیشرفته و اختصاصی) به طور حتم مقداری افزایش وزن خواهند داشت اما علت این افزاش وزن، افزایش مایعات بدن است. یعنی ایجاد فشار اسمزی در اثر مصرف چنین مكمل هایی باعث هدایت آب بدن به فضای میان بافتی می شود و با ایجاد حالت ادم، فرد گمان می كند دچار افزایش وزن شده و نمی داند كه این نوع افزایش وزن، كاذب است. به طور كلی ابتلا به ادم و افزایش فشار به كبد و كلیه ها جزو شایع ترین عوارض مصرف نا آگاهانه آمینواسیدها هستند.
خوب این نظریه قابل احترم است اما مفهوم مصرف اسیدهای آمینه طبق نظر دكتر باقری عاملی برای احتباس آب میان بافتی و یا زیر پوستی است. در حالی كه اگر هدف همین باشد كه دكتر متذكر شدند پس افراد می توانند با مصرف كمی نمك بیشتر بطور
روزانه
بر چگالی حجم بدنی بیافزایند و نیازی به مصرف اسیدهای آمینه با هزینه های
گزاف آن نباشد. به اعتقاد بنده با مصرف اسیدهای آمینه بدن می تواند در سنتز
بیشتر پروتئین بر چگالی و حجم توده ی عضلانی بیافزاید و به عبارتی آماده
تر زنجیره های پپتیدی اسیدهای آمینه را در عضلات بیش از پیش در توده و حجم
عضلانی افزایش دهد. بدیهی است نقش آب در واكنش شیمیایی سلول ها از اهمیت
خاصی برخوردار است.
اما این شرایط ادم نیست كه آب بین سلولی و خارج سلولی را فراهم می سازد بلكه در اثر شدت تمرین و افزایش بار اضافی حاصل از تمرین با وزنه و در اثر شوك یا تنش بازسازی و تكثیر تارچه های عضلانی در بدن انجام می گردد. بهترین مثالی كه در این خصوص می توان زد خشك كردن عضلات عاری از آب در سخت ترین شرایط با حفظ آب حیاتی در توده ی عضلانی و حفظ توده ی عضلانی در روز مسابقات است. به عبارتی اگر شرایط ادم موجب احتباس آب در بدن می گردد پس چگونه پس از نزدیك شدن به مسابقات و خشك كردن بدن حجم عضلانی ورزشكار باقی می ماند؟ موضوع دیگری كه باید به آن شاره كرد عبارت از آن است كه در مباحث علمی گروه پزشكی و كارشناسان باید بحث مصرف استروئیدها و مكمل ها را از یكدیگر مجزا كنند. اما در مباحث این گروه ها غالبا مشاهده می كنیم كه این نظریه پردازان همیشه بحث استروئید و مكمل ها را با یكدیگرخلط می كنند. دربحث مكمل ها، استروئیدها تا بدانجا دخیل اند كه در تهیه مكمل ها بكار می روند در صورتی كه چنین اتفاقی به واقع بپیوندد قطعا این حوزه بحث اصلی مكمل ها را مجزا می كند زیرا بحث اصلی ما در خصوص مكمل ها، همان مكمل هایی است كه عاری از آلودگی استروئیدها باشند.
به دلایل ذیل مصرف مكمل ها ضروری به نظر می رسند:
افراد جامعه هم از لحاظ بضاعت مالی و هم شرایط فرهنگی و سنت غذایی قادر به تامین همه فاكتورهای غذایی مورد نیاز روزانه نیستند.
میزان نیاز فاكتورهای غذایی روزانه با عادات بد غذایی مصرفی به بدن نمی رسند.
وجود دوز مورد نیاز واقعی براساس محاسبه میزان كالری و سایر فاكتورهای غذایی دیگر در مكمل ها دقیق تر محاسبه شده و به بدن می رسند. بطور مثال تامین گلوتامین و كراتین نیازمند مصرف 3 كیلوگرم گوشت در روز می باشند و این غیر ممكن است. هر روز ما 3 كیلو گرم گوشت قرمز مصرف كنیم.
تامین انرژی سلول ها در افراد عادی به علت عدم شدت تمرین(برنامه بدنسازی) و به زحمت نیافتادن سلول ها و اندام ها از طریق تامین منابع های ذخیره در بدن امكان پذیر است اما ورزشكاران از یك ست تمرینی به ست تمرینی دیگر زمان برای تامین انرژی كافی نیست. بنابراین مكمل های آماده در ریكاوری هر ست قادر است كمك شایانی به تامین انرژی ورزشكار كند.
بطور مثال فاصله ی استراحت بین یك ست تا ست بعد برای تامین ATP یعنی ذخیره عضلانی بین 30 ثانیه تا 2 دقیقه طول می كشید. در حالی كه نیاز به ATP جدید در افراد عادی تأمین این انرژی و یا ATP جدید با سیگنال هایی كه طی زمان طولانی و مناسب به مغز ارسال می شود و مغز و اندام ها فرصت كافی برای تأمین ATP از اندام هایی كه این نیاز را برطرف می كنند وجود خواهند داشت.
در دنیای رقابت دیگران از روش های متقلبانه برای قهرمانی بهره می جویند و برای مقابله با آنها بویژه از طریق راهكارهای منطقی تر به عبارتی مصرف مكمل در مقابل دارو یا استروئید كار معقولانه ای است.
بدیهی است هر چه گزینه ی مكمل ها دقیق تر و منطقی تر و با مشورت كارشناسان انجام پذیرد. از آسیب های احتمالی ارگان می توان محافظت كرد.
می دانید كه مصرف زیاد مواد قندی و بویژه شیرینی جات و همچنین چربی ها كه منشع بسیاری از آن حاصل مصرف بالای كربوهیدرات ها هستند می توانند موجب بیماری دیابت در افراد گردد. همچینین مصرف زیاد گوشت قرمز علاوه بر افزایش سطوح اوره، موجب بروز سندرم نقرس می گردد.
همچنین مصرف بالای پروتئین از منابع غذایی طبیعی نیز می تواند موجب بیماری های كلیوی شود. به عبارتی این عوامل غذایی هم دقیقا می توانند مانند مكمل ها در صورت مصرف اور دوز آنها موجب آسیب به بدن گردند. بنابراین چنانچه با دقت در مصرف مكمل ها و دقت در مصرف غذایی طبیعی و معمول می توان از بروز بیماری و آسیب های جسمانی دور جست.
یك بحث دیگر آن كه میزان پتانسیل كاری كه یك ورزشكار بدنساز طی تمرین(برنامه بدنسازی شدتی و یا سنگین) و در طول روز دارد با افراد عادی به چند برابر می رسد. همچنین انرژی و كالری كه از دست می دهد. این مقدار شدت تمرین را نمی توان از طریق غذاهای معمول بدست آورد. بعلاوه بضاعت مالی افراد و فرهنگ غذایی در خانواده ها امكان تأمین همه مواد مورد نیاز سلول ها را فراهم نمی سازد. در نتیجه نیاز به مصرف مكمل ها كاملا محسوب می شود.
شاید بیش از 10 سال همیشه در این فكر بودم كه من علی رغم آن كه یك ورزشكار پیشرفته ام چرا همیشه به شدت احساس خستگی می كنم به طوری كه به كار روزانه ام لطمه می زند. سال ها گذشت تا با مكمل ها آشنا شدم. پس از بررسی كافی در انتخاب درست دقت كردم. دوز مصرف آنها را با ترس و لرز با مقدار كم آغاز كردم به سرعت تأثیر اثرگذاری آنها را در بدن احساس كردم و به همین علت است بیش از 15 سال است همچنان با وسواس انتخاب آنها همچون گذشته مكمل ها را مصرف می كنم. انقلابی كه در سلامت و نشاط در من به وجود آورده اند خوشحالم از آن كه با این محصولات آشنا شده ام.
در این بحث این نكته را هم نمی توان كتمان كرد كه مصرف اور دوز این محصولات همانطور كه گروه پزشكی اشارت داد می توانند به اندام ها آسیب برسانند. در گذشته در نشریه درج كرده ام كه دوز مصرفی آمینو حداكثر روزانه بین 6 تا 12 عدد طبق دستور روی لیبل می باشد. ( برای سطح مبتدی تا پیشرفته). اما برخی مربیان این مقدار دوز مصرفی را تا 40 عدد در روز پیشهاد می كنند بویژه برای بانوانی كه مایل اند چربی از دست بدهند. چنین روش های مصرف مكملی است كه می تواند به اندام شما آسیب برساند. انشاءاله اگر فرصتی بود به این نوع بحث ها بیشتر خواهیم پرداخت. شاد و سربلند باشید.
برنامه بدنسازی
در اسفند ماه سال 92 آقای پولادوند از جمله هنرجویانم از شهرستان درود طی تماسی اذعان داشت در یكی از هفته نامه های سلامت مطلبی تحت عنوان: میزگرد تناسب اندام به بهانه برگزاری جشنواره و همایش علمی به نام تناسب اندام و بدنسازی و برنامه بدنسازی از تهدید تا سلامت پای صحبت پزشكان و كارشناسان از جمله دكتر باقری متخصص پزشكی ورزشی نشسته اند.
همچنین كفتگو با یكی از ورزشكاران مبتدی كه به قول این هفته نامه او صرفا به ورزش پرورش اندام نمی پردازد در آن نشریه مطلبی درج شده كه پس از خواندن آن آقای پولادوند نظر مدیر مسول پرورش اندام را در خصوص درج این مطلب در آن هفته نامه را خواستار شد.
خبرنگار هفته نامه ی فوق ابتدا از یك جوان مبتدی كه تنها در هفته 2 روز ورزش می كند و 3 ماه است كه به باشگاه می رود سواالتی می پرسد هدفش از رفتن به باشگاه چیست؟ و او پاسخ می دهد به علت ضعف و لاغری ژنتیكی مایلم به حجم عضلاتم بیافزایم. آیا می توانم با مصرف مكمل ها به خواسته ام برسم (با یک برنامه بدنسازی معمولی) و یا به علت گرانی كه تامین هزینه ی آنها معلوم نیست از عهده ام برآید آیا می توانم به اهدافم برسم؟ از كارشناسان می خواهم بپرسم آیا راه و روش بهتری از نظر تغذیه و برنامه بدنسازی برای رسیدن به اهدافم وجود دارد؟
آقای قنبری كارشنای ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی در این خصوص می گوید: این فرد كه هفته ای دو روز و 3 ماه است كه تمرین می كند و یا هر فرد دیگر می توانند با رژیم غذایی و خواب و برنامه بدنسازی حجمی به حجم عضلانی مورد نظر بدون دارو و مكمل برسند.
زیرا این مربیان سودجو هستند كه شاگردان خود را به سوی دارو و مكمل می كشانند.
تا كنون ما داروهای استروئیدی را برای جوانان منع می كردیم حالا مكمل ها هم منع شدند آقای كارشناس ارشد نقش ژنتیك را در تناسب اندام بروس لی مثال زدند.
در حالی كه بروس لی صرفا در اثر ژنتیك هم ریز نقش بود و هم مزومورف. حالت مزومورفی او سمت كرد تا بروس لی صرفا با تمرین با وزنه (برنامه بدنسازی بسیار طاقت فرسا) و شدت تمرینات رزمی به آن فیزیك برسد. اما او از تناسب اندام برخوردار نبود بلكه پشت او كاملا گرد و در واقع نوعی اسكلیوز داشت نواحی پشت اش قوز و سینه ها و شانه های او در اثر این انحراف تنگ و كوچك شده بود در مجموع از استراكچر بدنی خوبی برخوردار بود اما او را نمی توان به یك بدنسازی با تناسب اندام مطلوب مثال زد.
این كارشناس در خصوص تصاویری كه در عكس پرورش اندام كاران حرفه ای می بینیم معتقد است كه عكس ها دست كاری شده اند و واقعیت ندارند.
هرچند بخشی از نظریه ی ایشان صحیح است اما اكثر آنها غیرقابل باور نمی باشند. و نیز هر چند اكثر آنها استروئید مصرف می كنند. در مورد مكمل ها هم می توان این نظریه را داشت كه مكمل ها هم موجب حجم غیرقابل تصور در افراد ایجاد نمی كنند.
و اما نظر دكتر باقری:
نگاه متخصص پزشكی ورزشی
مكمل های ورشی به 4 گروه تقسیم می شوند
دكتر احمد باقری مقدم عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی اصفهان
مصرف انواع مكمل ها فقط برای گروه خاصی از ورزشكاران تجویز و توصیه می شود.(آنهایی که از برنامه بدنسازی سخت پیروی می کنند) این ورزشكاران كه معمولا هم ورزشكارانی در سطح ورزش های حرفه ای و قهرمانی هستند. فقط می توانند با نظر پزشك خود مصرف برخی مكمل ها را در برنامه روزانه خود داشته باشند. مكمل های ورزشی به 4 گروه C ، B ، A ، D تقسیم می شوند. پروتئین ها و اسیدهای آمینه كه مصرف آنها به ورزشكار فوق هم توصیه شده است، جزو مكمل های گروه D هستند. فواید مكمل های گروه D برای بدن به اثبات نرسیده است بنابراین مصرف اسید آمینه یا پروتئین ها نه تنها تاثیر مثبت چندانی بر بدن ندارد، بلكه زیاده روی در مصرف آنها می تواند باعث افزایش خطر ابتلا به ناراحتی های كلیوی هم شود. بهتر است آقای اسدپور و سایر دوستانی كه به مصرف مكمل های پروتئینی تشویق می شوند. بدانند دریافت پروتئین از طریق منابع غذایی آن برای بدن كافی است و نیازی به مصرف مكمل های آن وجود ندارد.(فقط کافی است که از یک برنامه بدنسازی متناسب استفاده شود) سینه مرغ ، تخم مرغ ، انواع گوشت ها، غذاهای دریایی، جبوبات و حتی غلات، منابع خوبی برای دریات پروتئین هستند و می توان با گنجاندن حجم مناسبی از آنها در رژیم روزانه، نیاز بدن به این ماده مغذی را از راه های طبیعی تامین كرد. از طرف دیگر، معمولا انواع مكمل های پروتئینی به تركیبات آنابولیكی هم دارند در حالی كه روی برچسب مواد تشكیل دهنده شان، این موضوع ذكر نمی شود.
ورزشكار فوق می خواهند این را هم بدانند كه اصلا چرا برخی مربی های ورزشی بر مصرف مكمل های پروتئینی تاكید می كنند؟ یكی از اهداف افرادی كه بدنسازی، تناسب اندام یا پرورش اندام كار می كنند، افزایش حجم عضلات است. از آنجا كه ماده اصلی تشكیل دهنده عضلات ما، اسیدهای آمینه و پروتئینی ها هستند، مصرف مواد حاوی آنها می تواند به افزایش حجم عضلات كمك كند. با این حال، دریافت این مواد باید از طریق مصرف منابع طبیعی باشد نه مكمل ها. این دوست عزیز باید بدانند كه هر فرد سالم باید حداكثر 2 گرم پروتئین در طول روز، به ازای هر 1 كیلو گرم از وزن بدنش دریافت كند. یعنی یك فرد 100 كیلو گرمی، فقط می تواند 200 گرم پروتئین در طول روز دریافت كند. به دلیل نیاز نسبتا پایین بدن به پروتئین هاست كه تاكید و توصیه می كنیم این نیاز كم را با مصرف خوراكی های حاوی پروتئین تامین كنید و مكمل مصرف نكنید زیاده روی در مصرف پروتئین ها، آثار سوئی بر كلیه دارد و می تواند فرد را به دردسر بیندازد. بد نیست این را هم بدانید كه آمینواسید، همان پروتئین شكسته شده است كه می تواند با سرعت بسیار بالاتری در بدن جذب و وارد خود شود. كسانی كه از این مكمل های پروتئینی و آمینواسیدها استفاده می كنند و برنامه ورزش خاصی هم در باشگاه ها دارند(برنامه بدنسازی پیشرفته و اختصاصی) به طور حتم مقداری افزایش وزن خواهند داشت اما علت این افزاش وزن، افزایش مایعات بدن است. یعنی ایجاد فشار اسمزی در اثر مصرف چنین مكمل هایی باعث هدایت آب بدن به فضای میان بافتی می شود و با ایجاد حالت ادم، فرد گمان می كند دچار افزایش وزن شده و نمی داند كه این نوع افزایش وزن، كاذب است. به طور كلی ابتلا به ادم و افزایش فشار به كبد و كلیه ها جزو شایع ترین عوارض مصرف نا آگاهانه آمینواسیدها هستند.
خوب این نظریه قابل احترم است اما مفهوم مصرف اسیدهای آمینه طبق نظر دكتر باقری عاملی برای احتباس آب میان بافتی و یا زیر پوستی است. در حالی كه اگر هدف همین باشد كه دكتر متذكر شدند پس افراد می توانند با مصرف كمی نمك بیشتر بطور
روزانه
بر چگالی حجم بدنی بیافزایند و نیازی به مصرف اسیدهای آمینه با هزینه های
گزاف آن نباشد. به اعتقاد بنده با مصرف اسیدهای آمینه بدن می تواند در سنتز
بیشتر پروتئین بر چگالی و حجم توده ی عضلانی بیافزاید و به عبارتی آماده
تر زنجیره های پپتیدی اسیدهای آمینه را در عضلات بیش از پیش در توده و حجم
عضلانی افزایش دهد. بدیهی است نقش آب در واكنش شیمیایی سلول ها از اهمیت
خاصی برخوردار است.اما این شرایط ادم نیست كه آب بین سلولی و خارج سلولی را فراهم می سازد بلكه در اثر شدت تمرین و افزایش بار اضافی حاصل از تمرین با وزنه و در اثر شوك یا تنش بازسازی و تكثیر تارچه های عضلانی در بدن انجام می گردد. بهترین مثالی كه در این خصوص می توان زد خشك كردن عضلات عاری از آب در سخت ترین شرایط با حفظ آب حیاتی در توده ی عضلانی و حفظ توده ی عضلانی در روز مسابقات است. به عبارتی اگر شرایط ادم موجب احتباس آب در بدن می گردد پس چگونه پس از نزدیك شدن به مسابقات و خشك كردن بدن حجم عضلانی ورزشكار باقی می ماند؟ موضوع دیگری كه باید به آن شاره كرد عبارت از آن است كه در مباحث علمی گروه پزشكی و كارشناسان باید بحث مصرف استروئیدها و مكمل ها را از یكدیگر مجزا كنند. اما در مباحث این گروه ها غالبا مشاهده می كنیم كه این نظریه پردازان همیشه بحث استروئید و مكمل ها را با یكدیگرخلط می كنند. دربحث مكمل ها، استروئیدها تا بدانجا دخیل اند كه در تهیه مكمل ها بكار می روند در صورتی كه چنین اتفاقی به واقع بپیوندد قطعا این حوزه بحث اصلی مكمل ها را مجزا می كند زیرا بحث اصلی ما در خصوص مكمل ها، همان مكمل هایی است كه عاری از آلودگی استروئیدها باشند.
به دلایل ذیل مصرف مكمل ها ضروری به نظر می رسند:
افراد جامعه هم از لحاظ بضاعت مالی و هم شرایط فرهنگی و سنت غذایی قادر به تامین همه فاكتورهای غذایی مورد نیاز روزانه نیستند.
میزان نیاز فاكتورهای غذایی روزانه با عادات بد غذایی مصرفی به بدن نمی رسند.
وجود دوز مورد نیاز واقعی براساس محاسبه میزان كالری و سایر فاكتورهای غذایی دیگر در مكمل ها دقیق تر محاسبه شده و به بدن می رسند. بطور مثال تامین گلوتامین و كراتین نیازمند مصرف 3 كیلوگرم گوشت در روز می باشند و این غیر ممكن است. هر روز ما 3 كیلو گرم گوشت قرمز مصرف كنیم.
تامین انرژی سلول ها در افراد عادی به علت عدم شدت تمرین(برنامه بدنسازی) و به زحمت نیافتادن سلول ها و اندام ها از طریق تامین منابع های ذخیره در بدن امكان پذیر است اما ورزشكاران از یك ست تمرینی به ست تمرینی دیگر زمان برای تامین انرژی كافی نیست. بنابراین مكمل های آماده در ریكاوری هر ست قادر است كمك شایانی به تامین انرژی ورزشكار كند.
بطور مثال فاصله ی استراحت بین یك ست تا ست بعد برای تامین ATP یعنی ذخیره عضلانی بین 30 ثانیه تا 2 دقیقه طول می كشید. در حالی كه نیاز به ATP جدید در افراد عادی تأمین این انرژی و یا ATP جدید با سیگنال هایی كه طی زمان طولانی و مناسب به مغز ارسال می شود و مغز و اندام ها فرصت كافی برای تأمین ATP از اندام هایی كه این نیاز را برطرف می كنند وجود خواهند داشت.
در دنیای رقابت دیگران از روش های متقلبانه برای قهرمانی بهره می جویند و برای مقابله با آنها بویژه از طریق راهكارهای منطقی تر به عبارتی مصرف مكمل در مقابل دارو یا استروئید كار معقولانه ای است.
بدیهی است هر چه گزینه ی مكمل ها دقیق تر و منطقی تر و با مشورت كارشناسان انجام پذیرد. از آسیب های احتمالی ارگان می توان محافظت كرد.
می دانید كه مصرف زیاد مواد قندی و بویژه شیرینی جات و همچنین چربی ها كه منشع بسیاری از آن حاصل مصرف بالای كربوهیدرات ها هستند می توانند موجب بیماری دیابت در افراد گردد. همچینین مصرف زیاد گوشت قرمز علاوه بر افزایش سطوح اوره، موجب بروز سندرم نقرس می گردد.
همچنین مصرف بالای پروتئین از منابع غذایی طبیعی نیز می تواند موجب بیماری های كلیوی شود. به عبارتی این عوامل غذایی هم دقیقا می توانند مانند مكمل ها در صورت مصرف اور دوز آنها موجب آسیب به بدن گردند. بنابراین چنانچه با دقت در مصرف مكمل ها و دقت در مصرف غذایی طبیعی و معمول می توان از بروز بیماری و آسیب های جسمانی دور جست.
یك بحث دیگر آن كه میزان پتانسیل كاری كه یك ورزشكار بدنساز طی تمرین(برنامه بدنسازی شدتی و یا سنگین) و در طول روز دارد با افراد عادی به چند برابر می رسد. همچنین انرژی و كالری كه از دست می دهد. این مقدار شدت تمرین را نمی توان از طریق غذاهای معمول بدست آورد. بعلاوه بضاعت مالی افراد و فرهنگ غذایی در خانواده ها امكان تأمین همه مواد مورد نیاز سلول ها را فراهم نمی سازد. در نتیجه نیاز به مصرف مكمل ها كاملا محسوب می شود.
شاید بیش از 10 سال همیشه در این فكر بودم كه من علی رغم آن كه یك ورزشكار پیشرفته ام چرا همیشه به شدت احساس خستگی می كنم به طوری كه به كار روزانه ام لطمه می زند. سال ها گذشت تا با مكمل ها آشنا شدم. پس از بررسی كافی در انتخاب درست دقت كردم. دوز مصرف آنها را با ترس و لرز با مقدار كم آغاز كردم به سرعت تأثیر اثرگذاری آنها را در بدن احساس كردم و به همین علت است بیش از 15 سال است همچنان با وسواس انتخاب آنها همچون گذشته مكمل ها را مصرف می كنم. انقلابی كه در سلامت و نشاط در من به وجود آورده اند خوشحالم از آن كه با این محصولات آشنا شده ام.
در این بحث این نكته را هم نمی توان كتمان كرد كه مصرف اور دوز این محصولات همانطور كه گروه پزشكی اشارت داد می توانند به اندام ها آسیب برسانند. در گذشته در نشریه درج كرده ام كه دوز مصرفی آمینو حداكثر روزانه بین 6 تا 12 عدد طبق دستور روی لیبل می باشد. ( برای سطح مبتدی تا پیشرفته). اما برخی مربیان این مقدار دوز مصرفی را تا 40 عدد در روز پیشهاد می كنند بویژه برای بانوانی كه مایل اند چربی از دست بدهند. چنین روش های مصرف مكملی است كه می تواند به اندام شما آسیب برساند. انشاءاله اگر فرصتی بود به این نوع بحث ها بیشتر خواهیم پرداخت. شاد و سربلند باشید.
برنامه بدنسازی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر